dinsdag 11 mei 2010

Zondag 9 mei 2010


Vanochtend vroeg weg uit Dej.

Omdat in de meeste pensions/hotels geen mogelijkheid tot ontbijten is, koop ik dit meestal in een winkeltje. En zoek dan een mooi plekje om het te nuttigen. Deze ochtend is dat het station van Dej.

Het is een levendige bedoeling op het station. Een trein komt binnen (wat op zichzelf een prima plaats is voor een trein is om binnen te komen, maar dit terzijde) en er is wat gedoe. De deuren gaan niet dicht. Veel volk is op de been om de hand aan de ploeg te slaan, echter handen voldoende, maar ploegen ho maar. Na een oponthoud van precies mijn ontbijt vertrek de trein, met open deuren, dat dan wel weer.

Ik ga op pad zonder doel, d.w.z. zonder eindebestemming voor deze dag. Fietsen tot ik moe ben.

Op de zevende dag die onze lieve Heer geschapen heeft (volgens het grote sprookjesboek) zie ik onderweg mensen naar de kerk gaan, onder het luiden van de klokken. Veelal zijn het ouderen, maar ook gezinnen gaan wandelend naar het heilige gebouw. De meesten zijn in stemmig zwart gekleed en allemaal zien ze er tip top uit.

Zaterdagen en zondagen zijn ook de dag dat de Roemenen hun was buiten hangen. Wat ze de overige dagen met de was doen weet ik niet (misschien binnen hangen, of zo) maar in het weekend gaat het naar buiten. Het ziet er kleurrijk uit al die vaak felgelkleurde en wapperende was.

De afgelopen weken ben ik heel wat begraafplaatsen gepasseerd. Zij lagen er al tijdje en ik kwam langs. Dus dan passeer je ze.. Zo gaat dat.
Op zichzelf kun je rustig dood gaan in Roemenie alleen je graf wordt niet echt fijn onderhouden. Het gras staat er kruishoog. De meeste begraafplaatsen hebben witte kruisen en felgelkle(effe, een dingetje: mocht het onverhoopt slecht met me aflopen hier en ik kom hier te liggen: geen nepbloemen!!). De begraafplaatsen liggen vaak langs de doorgaande wegen, hebben de doden toch nog wat te doen, kijken naar alles wat voorbij komt. Ook vormen ze een soort van middelpunt van een dorpje.

Aan het einde van de dag kom ik aan Nasaud. Hier is net een festival gaande. Iets met authentieke Roemeense zang en dans. Het is er vrij druk met belangstellenden en er is ook veel politia op de been. Ik hoop niet dat de authentieke klompendansers (of hoe ze mogen heten) van plan zijn om met elkaar op de vuist gaan. Zeker niet nu ik net ben aangekomen.

Ik ben er nog maar net of een Roemeen komt naar me toe en vraagt belangstellend naar mijn reis. Vol bewondering roept hij anderen er bij en voor ik het weet ben ik het middelpunt van belangstelling. Ik hoop niet dat ze me vragen om ook een optreden te verzorgen. Ik kan weliswaar zingen als een nachtegaal maar dan wel een met vogelgriep. En daar weten ze hier alles van (Roemenie was enige jaren geleden het eerste land waar vogelgriep werd vastgesteld). Gelukkig komt het niet zo ver en de Roemeen wijst me de weg naar een niet zo goed maar goedkoop (staats)hotel. Dat moet ik hebben. En zij willen mij hebben.

Ik kijk daarna nog wat rond bij het festival (dat tot in de avond duurt), werk een pittige looptraining af en ga uit eten.

Noapte buna (goede nacht)

Hardlooptraining
Locatie, Nasaud
Duur, 60 min
Opbouw, 30 min DL1, 20 min. DL2, 7 min DL3
Parcours, licht heuvelachtig
Gevoel, sterk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten